De motie van pluim in eigen reet

Ronald Viergever SP

De maandelijkse statenvergadering stond geheel in het teken van de behandeling van het rapport ‘De Parelduiker vreest de modder niet’ van de onderzoekscommissie Sloeweg. Alleen al de titel van dat stuk over een miljoenendebacle deed het ergste vermoeden en ja, het werd erg.

Volkomen terecht stelden SGP en SP vraagtekens bij de rol van commissaris van de koning Han Polman in heel de Sloeweg affaire. Immers de man wist in februari duidelijk dat Zeeland in een brokkencircuit terechtgekomen was. Hoe groot die brokken waren, daar was volgens de Oranjeknecht toen geen zicht op, reden voor hem om niet in te grijpen, terwijl anderen wellicht de vraag gesteld hadden hoe groot de ramp zou kunnen worden en alsnog openheid van zaken naar de Staten van Zeeland toe had kunnen geven en wel voor de verkiezingen.

Polman antwoordde de SP dat “hij een diplomaat is, maar wel eerlijk wil zijn.”
“Op 10 februari waren niet alle feiten over de Sloeweg bekend. Als GS wilden we eerst weten wat er precies aan de hand was. Ik heb toen aan de orde gesteld of we de Staten niet toch moesten informeren, maar de conclusie van GS was dat we eerst de feiten moesten kennen.” Ziedaar de eerlijkheid van een diplomaat, die geen vragen durft te stellen.

Later die dag mocht Viergever namens de Socialistische Partij een motie van wantrouwen aan het adres van de gedeputeerden Ben de Reu (PvdA) en Carla Schönknecht (VVD) in de politieke arena aankaarten. Maar, omdat die motie dus niet heer Polman betrof (die kunnen de Staten niet wegsturen) maar alleen de twee gedeputeerden die begin dit jaar verzuimd hadden plaats te maken voor lieden met schone leitjes, kreeg de onervaren socialist de Staten van Zeeland niet mee, maar bijkans volledig tegen zich. In plaats van steun voor Viergever (feitelijk de enige juiste weg in deze ook na lezing van het verslag van de Sloewegcommissie) vond een overgrote meerderheid van de Staten van Zeeland het nodig om steun uit te spreken voor een motie van vertrouwen van nota bene de PVV-fractie.
Volstrekt onnodig, overbodig en idioot.
Het is van Wij van WC-eens bevelen WC-eend aan,
Een motie van eeuwigdurende meewind,
Volstrekte kolder, temeer bij het aantreden van deze bestuursclub het vertrouwen in de betrokken mensen (De Reu, Schönknecht en de rest van GS) al werd uitgesproken.