Maar ja het schap heeft het openbaar bestuur op afstand gezet en dientengevolge hoort het bestuur pas achteraf wat er is gebeurd, is misgegaan of -en dat kan ook – goed is verlopen. Vooralsnog gaat het niet zo goed met de Zeeuwse havens. Dat blijkt uit de jaarcijfers over 2012, die gisteren vai de Zeeuwse media naar buiten kwamen. Het schap heeft over het afgelopen boekjaar een verlies geleden van 15,5 miljoen euro, ondanks meer trafieken en een hogere omzet. Volgens Omroep Zeeland is het verlies te wijten aan het faillisement van Thermphos, maar ik denk dat daar overiogens het laatste woord nog niet over is gezegd of geschreven. De PZC schrijft dat het verlies komt door afschrijvingen op het glastuinbouwproject (WarmCo) en van gronden die waren aangekocht ter compensatie voor natuur bij aanleg van de WCT. Ik denk dat dit dichterbij de waarheid ligt. Hoe het ook zij, voor het eerst blijkt duidelijk dat het hele biobase-verhaal gebaseerd is op een zwak fundament en dat het schap (jaren achtereen) de schuldenlast voor WarmCo heeft mogen dragen (Yara was al veel eerder afgehaakt) en ja, eens moet er afgerekend worden en dat is klaarblijkelijk nu gebeurd.
In Rotterdam rolt die Hans Smits nu van het lachen van zijn stoel af. Want ja, die Rotterdammers hadden in 2006 al gezegd dat de Zeeuwen gek waren om een tuinbouwgebied in te richten op dure havengronden. Wie doet dat nu! Maar ja, de Rotterdammers hadden binnen de Exploitatiemaatschappij Schelde Maas lang genoeg het een en ander voor het zeggen gehad en werden – na onderhandelingen die Zeeland ook nog eens 14 miljoen euro gekost hebben, maar wie kraait daar na, geen haan – niet meer getolereerd als partners.
Nee, ZSP zou die biobased economy wel eens gaan trekken.
Niet dus.
In 2009 berichtte ik samen met PZC-collega Wout Bareman al over het feit dat de positie van de haven van Terneuzen steeds verder onder druk kwam te staan. Vlissingen en Terneuzen waren destijds binnen ZSP aparte business-units met een eigen begroting en rekening en die van Terneuzen dook dat jaar voor ruim 9 ton in het rood, vooral door de ontwikkelingen op en rond de Axelse Vlakte. Omdat Vlissingen echter redelijk boerde kon met de winst die daar gemaakt werd het Terneuzense verlies mooi gemaskeerd worden. Het bericht leverde me een berisping op van de PZC hoofdredacteur, die een verbolgen briefje had gekregen van ZSP-directeur Hans van der Hart. Ik mocht als echtgenoot van een voormalige gedeputeerde die ooit belast was met de havens niet meer over ZSP schrijven. Op mijn verweer dat het bericht vrijwel volledig gebaseerd was op cijfers van het schap zelve en dat van enige vooringenomenheid bij mij noch bij mijn collega sprake was werd gereageerd met een schrijfverbod. Zo gaat dat in Zeeland.
Heer van der Hart werd in de PZC de ruimte gegund om uit te leggen dat het verlies van Terneuzen veroorzaakt werd door zogenaamde vooruitinvesteringen die later hun rendement wel zouden opleveren. Nou, 2012, 15,5 miljoen verlies, vooruitinvesteren.
Boekhouder Van der Hart had met heel het glastuinbouwproject beter moeten weten. De oorspronkelijke exploitatieopzet voor het gebied was al negatief en moest drie keer herschreven worden om er nog iets van te maken. Yara had geen zin om voor de kosten van de leidingen voor CO2 en warmte te betalen, waarom zou het bedrijf ook.
Het wachten is nu op de volgende klappen.
Een WCT komt er niet, de kansen waren er ooit, maar Zeeland heeft de boel de boel gelaten en moet er niet op rekenen ooit een rol te kunnen spelen in de containerisatie van de mondiale handel. Waar we wel op kunnen rekenen is de finale afrekening van het WCT-debacle. Miljoenen aan onderzoeken en niets tastbaars. Ja, een schuld.
En dan wil ik nog niet eens over Thermphos beginnen, want ook dat gaat het Zeeuwse havenbedrijf vele malen meer kosten dan dat die paar nieuwe olietanks die nu naast Dow gebouwd worden opbrengen.
Mooi stuk Conny! Je bent de enige autonome publicist in Zeeland en vervult daarmee een belangrijke rol in de Zeeuwse samenleving. Hou vol.
Helemaal mee eens!