Digitaal publiceren bespaart kapitalen

Gemeenten beschikken tegenwoordig over allerhande digitale podia om hun eigen nieuws, bekendmakingen en aankondigingen -zo goed als gratis -publiekelijk te maken. Toch blijven ze gewoon uit de gemeentelijke ruif de kassen van uitgevers spekken door het gros van de gemeentelijke nieuwswaardigheden in huis-aan-huisbladen af te laten drukken. Met die publicaties zijn kapitalen gemoeid. Geld, dat vrij makkelijk bespaard zou kunnen worden, als er beleidsmatig even goed zou worden nagedacht.

Dat nadenken moet wel even gebeuren, dat bleek de voorbije week uit een Raad van State uitspraak over digitaal publiceren. Beschikt een gemeente namelijk niet over een verordening over digitaal publiceren, dan moet een gemeente zijn bekendmakingen – daar draait het dan om – minimaal in een niet-digitale vorm publiekelijk maken.

Binnenlands Bestuur besteedde in een artikel over de uitspraak aandacht aan de materie. Bijgaand een samenvatting.

“Overheden mogen burgers en belanghebbenden niet enkel via internet informeren over ontwerpbesluiten. De Raad van State vernietigde gisteren drie besluiten waarbij ten onrechte niet was gepubliceerd in een huis-aan-huisblad.
Alleen als in een wettelijk voorschrift, bijvoorbeeld een gemeentelijke verordening, is vastgelegd dat ontwerpbesluiten voortaan alleen nog worden gepubliceerd op de website, kan een kennisgeving in de lokale krant achterwege blijven.

De Raad van State deed uitspraak over afzonderlijke besluiten van de gemeenten Deventer en Losser en van de provincie Limburg. Het was voor het eerst dat de Raad van State in een uitspraak naar voren brengt dat het bericht dat een ontwerpbesluit ter inzage ligt, niet uitsluitend via internet kan worden gepubliceerd. Die kennisgeving moet ook op minimaal één niet elektronische, geschikte wijze worden gepubliceerd.
 
Steeds meer gemeenten gebruiken internet en e-maildiensten om inwoners te informeren over besluiten bij hen in de buurt. Zoals in Den Haag, waar inwoners zich per e-mail de bekendmakingen kunnen ontvangen die normaal altijd in het huis-aan-huisblad stonden.
 
‘Communiceren via internet kan een geschikte wijze zijn, maar dan moet je dat wel vooraf goed regelen’, vat een woordvoerster van de Raad van State samen. Daarvan zijn nog niet alle overheden zich bewust, blijkt uit de uitspraken van woensdag. De provincie Limburg en gemeente Losser publiceerden een kennisgeving over een milieuvergunning alleen op hun websites, terwijl ze daar geen verordening voor hebben.
 
In Deventer lag de situatie ingewikkelder. Weliswaar publiceerde de gemeente het besluit over een revisievergunning voor een pluimveebedrijf zowel op de website als in de lokale krant. De gemeente verzuimde echter om ook aan de bel te trekken in buurgemeente Lochem, 150 meter bij de kippenfarm vandaan. Ook inwoners aan de grens van die gemeente zijn belanghebbenden bij het besluit, maar zij ontvangen de Deventer Post niet. Dat Deventer ook via de gemeentelijke website had gecommuniceerd volstaat niet, aldus de Raad van State met verwijzing naar artikel 3:12, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht.”

Gemeenten moeten dus aan de slag willen ze in de nabije toekomst een digitale slag kunnen maken. Zo’n verordening loont wel.

Over van Gremberghe

Journalist en internetondernemer. Verslaggever in algemene dienst. Schrijft over Zeeland, Neder- en buitenland. Over wat wel en niet gebeurt, over reizen en soms over gewone mensen. Immer gedreven en oprecht, voor zover daar sprake van kan zijn.
Dit bericht is geplaatst in DAAR : Zeeuwse zaken, GINDER; Nationale en internationale zaken, HIER ; Zeeuws-Vlaamse zaken met de tags , , , . Bookmark de permalink.