Polderverzet

De mannen van Water Natuurlijk in het bestuur van het waterschap Zeeuws-Vlaanderen, Hans van Hage en Frans van Kollem, zijn van mening dat de ambtenaren van LNV die vorige week het waterschapsbestuur kwamen informeren over het inrichtingsplan voor de Hedwigepolder na de dijkdoorbraak onheus bejegend zijn door de Zeeuws-Vlaamse waterschapsbestuurders. De bijeenkomst, die ook bijgewoond werd door een groep anti-ontpolderaars, verliep volgens de twee op beschamende wijze.

Een dag daarvoor woonde ik in Hulst een voorlichtingsbijeenkomst bij in het stadhuis over dezelfde materie. Ook daar hing – op zijn minst – een vijandige sfeer, die met name door toedoen van burgemeester Jan Frans Mulder (Ontpolderen nee!!) gaandeweg aan wrok won. Toch kan ik die gevoelens wel begrijpen, omdat LNV (minister en ambtenaren) bij voortduring met gespleten tong spreekt. Als minisiter Verburg zegt dat de ontpoldering met de Hedwigepolder voldoende hectares zou opleveren, dan gelooft in Zeeuws-Vlaanderen geen sterveling dit meer. En waarom dan niet? Simpelweg, omdat ambtenaren van haar dienst met grote voortvarendheid doorgaan met het verwerven van landbouwgronden aan de Westerscheldeboorden. De ene na hectare komt in rijksbezit. De smoes als zouden deze gronden voor grondruil bij herverkavelingsprojecten gebruikt worden pruimt niemand. Het is ook frappant dat de verworven gronden allemaal in gebieden/polders liggen die in de ontpolderingsdiscussie wel eens genoemd zijn. Van Walsoorden tot in het verre Westen.

Voormalig HID van rijkswaterstaat Henk Saeijs liet in de jaren ’90 al tegenover Cees Maas blijken dat in de toekomst polders onder water zouden moeten worden gezet om de bergingscapaciteit van het Schelde-estuarium te vergroten. Dat was ruim voordat de verdiepingsproblematiek en de Belgische drang zich aandiende. Ook toen al liep Thijs Kramer van destijds de ZMF zich warm om overal waar mogelijk de natuur ruim baan te geven op de Tureluur-methodiek. De Scheldeverdragen waren een mooie kapstok om de wensen van natuur-en waterbeheerders aan op te tuigen. Het complot waar de anti-ontpolderaars van spreken werd al jaren geleden gesmeed en omdat het leeuwendeel achter gesloten deuren geschiedde is het toch wel een beetje te begrijpen dat het respect voor de samenspanners goeddeels verdwenen is.