Het waterschap, het sop en de kool

UnknownZo op gezette tijden welt er in de politieke arena’s -provinciaal dan wel landelijk – een discussie op over het bestaansrecht van de waterschappen. Voor en tegenstanders brengen dan hun standpunten aan het licht, maar meestal eindigt het woordenspel in het in leven laten van Neerlands oudste democratische orgaan.
Laat nu net het democratische gehalte van het Zeeuwse waterschap Scheldestromen deze maand onderwerp zijn van politieke strijd.

Statenlid Frank van Oorschot van de PvdA noemde het waterschap vorige week een middeleeuws instituut dat hoognodig een democratische impuls nodig heeft. Het grote mankement aan de waterschapsdemocratie is in de optiek van de PvdA’er het systeem van de geborgde zetels, waardoor de invloed van de boeren, natuurclubs en bedrijfsleven naar verhouding groter is dan dat van gewone mensen. Daar moet snel iets aan veranderen vinden PvdA, VVD en PVV en nog wat partijen, die daar vorig jaar in een motie al op hadden aangedrongen..

Het algemeen bestuur van waterschap Scheldestromen bestaat uit dertig zetels. Negen van die zetels zijn gereserveerd voor boeren, ondernemers en natuurclubs. Dat zijn de zogenoemde geborgde zetels. De andere 21 zetels worden elke vier jaar gekozen door de ingezetenen, de mensen die in het gebied van het waterschap wonen en er belasting aan betalen.

CDA en SGP in de Zeeuwse Staten voelen er niets voor om nu -pal voor de verkiezingen – nog een bestuurswijziging door te voeren, omdat daarmee ook het bekostigingssysteem van en voor het schap op de helling wordt gezet. „Als de ingezetenen meer zetels krijgen, dan moeten die ook meer belasting betalen. Daar zijn wij tegen”, zei CDA-fractievoorzitter Patricia de Milliano vorige week.

Nu valt daar wel wat voor te zeggen natuurlijk, want als de invloed van de boeren wordt teruggebracht (al is het maar met 1 geborgde zetel) dan zul je ook moeten verwachten dat de financiële inbreng van de grootgrondbezitters minder wordt en dan gaat de begroting van het Zeeuwse schap wel rammelen.

Als zo’n discussie in de Staten woedt, dan laten ook de reageerders zich overal horen. Opdoeken die boel, zakkenvullers, voor wie is dat schap…Mooi is dat of eigenlijk niet. Maar t gebeurt. Het schap kan ondergeschoven worden bij de provincie wordt er dan gezegd, ja dat is mooi, maar hetzelfde volk roept in een adem dat ook die provincie wel mag verdwijnen (tot de leeuw uit de logo geschrapt wordt en dan is de wereld te klein).

Als de taken van het schap bij de provincie worden ondergebracht, dan levert dat in het huidige tijdbestek niets op. Ooit had de provincie nog een provinciale waterstaat, maar die zijn goed een decennia terug (met uitzondering van in Friesland) opgedoekt en bijgevolg verdwenen ook veel taken bij de provincie die anders die van het schap goed hadden aangevuld. Laat dat schap nu nog maar even onze dijken beheren en bewaken, onze polderwegen en watergangen. Zolang er geen goed alternatief is moet dat maar. En die discussie over zeggenschap, ach eigenlijk is het sop de kool niet waard…

Over van Gremberghe

Journalist en internetondernemer. Verslaggever in algemene dienst. Schrijft over Zeeland, Neder- en buitenland. Over wat wel en niet gebeurt, over reizen en soms over gewone mensen. Immer gedreven en oprecht, voor zover daar sprake van kan zijn.
Dit bericht is geplaatst in DAAR : Zeeuwse zaken met de tags , , , , , . Bookmark de permalink.