Zorgen om accijnzen, Europa en logistiek

Er is de laatste tijd nogal wat te doen over de per 1 januari ingevoerde accijnsverhoging op alcohol, olieproducten en meer van zulks. Rutte en Co hebben geld nodig om aan de eisen van Brussel te voldoen en de begroting een beetje op orde te houden. Ja, op het loonstrookje merkt U niet echt wat dit kabinet bekokstoofd heeft, maar ga vervolgens maar eens wat kopen. Alles is duurder geworden, ook bij de kruidenier die op de kleintjes let en bij de pomp is het net of u een spons staat te vullen. Kassa! Het kwartje van Kok is verworden tot de spons van Rutte.

Het loont tegenwoordig om vanuit Utrecht naar Duitsland te rijden om te tanken en de reguliere boodschappen te doen. Het NOS meldde dat zaterdag en niemand uit het Haagse kaasstolpcomplex reageerde tot op heden een beetje verbaasd of geërgerd. Raar vind ik dat in deze participerende samenleving. Ja, hoor je gewone mensen zeggen. Prijsverschillen tussen Nederland en België, dan wel Duitsland zijn er altijd geweest.
Dat is waar, maar was dat niet in een tijd dat we het Europese Eenheidsdenken nog niet omarmd hadden. Dat van vrij verkeer van mensch en goederen nog geen sprake was en dat de nationale regeringen allemaal nog echt aan inkomenspolitiek deden?
Enne werd vanwege het streven naar meer Europese uniformiteit het hoge BTW-tarief anderhalf jaar geleden ook niet verhoogd met twee procent. Ach, ook deze maatregel was gewoon voor de Haagse Kassa.

Ach ja, ik mag de laatste tijd nogal eens wat kilometers maken aan de oevers van de Noordzee en wat me opvalt baart me ook een beetje zorgen. De prijzen voor diesel in Friesland zijn de laatste weken lager dan in de Randstad en Zeeuws-Vlaanderen. Vreemd? Ik dacht altijd dat in onze economie afstand kosten waren en dat bijgevolge de prijzen van bijvoorbeeld aardolieproducten duurder werden naarmate je verder van raffinaderijen af kwam te zitten, maar nee, het tegendeel is waar en goed waar. Ik zie op de borden bij de tankstations verschillen oplopend tot 20 eurocent per liter. En over de goedkoopte in België? Nah, ik zag gisteren in de contreien van Sint-Niklaas dat pomphouders allemaal 1,31 half voor een litertje diesels rekenden. Aan de andere kant van Vlaanderenland, bij de Franse grens, was dat mooi vijf eurocent per liter hoger, waaruit opgemaakt kan worden dat in de grensstreek benzinehandelaren duidelijk inspelen op het Nederlandse ongenoegen over de benzineprijzen. Een graantje meepikken heet dat, want de goedkoopste leverancier in Zeeuws-Vlaanderen recente nog altijd minimaal drie hele eurocenten meer.

Nou! wordt er dan door de grensstreekbewoners geroepen, die Belgen komen hier toch boodschappen doen! Ja, dat doen ze, maar beduidend minder dan weken geleden. En de tendens is, het NOS-journaal merkte dat terecht op, dat uit het Land van Eede tot Hontenisse steeds meer lieden de grens overduiken om hun wekelijkse inkopen te doen, al dan niet in combinatie met de volle tank mazout.

We zullen het wel overleven.
Ook deze accijnsoorlog zal wel weer eindigen.
Hoeveel slachtoffers er zullen vallen kan ik moeilijk inschatten, maar ze zullen vallen.
En al reizende bleef ik me andere zorgen maken.
Op de afslag Jabbeke, Oostende-Calais, moest ik noodgedwongen veertien vrachtwagens passeren.
Een Nederlands kenteken, Een Belgisch en een Duits. De rest droegen het opschrift PL.
Op de route Folkestone-Londen-town, dezelfde ervaringen. PL. PL. PL.
En ik altijd denken dat de Nederlandse transporteurs in de Europese logistiek de boventoon voerden.
Niet meer dus.
Lang niet meer.
Nog een zorg.