Als we de heer Mark Rutte, de minister-president der Nederlanders, mogen geloven bestaat armoede in dit land niet. Er zijn hooguit wat mensen zonder geld.Het Sociaal Cultureel Planbureau – toch een rijksadviserend orgaan – mag dan constateren dat het aantal Nederlanders dat er niet in slaagt de eindjes aan elkaar te knopen in materieel opzicht volgend jaar de 1,1 miljoen zal overschrijden, voor Rutte zegt dat weinig.
Dat er drie jaar geleden nog slechts 0,8 miljoen mensen onder de SCP-armoedegrens van 1000 euro in de maand aan het rondscharrelen waren in dat prachtige rijke land, zegt Rutte weinig.
Want ja, in de optiek van de neoliberaal met de ontwapenende glimlach – zelfs Obama viel dat op, “Yes he can..”, in de optiek van Rutte en zijn maatjes moet iedereen in dit machtige land voor zichzelf kunnen zorgen. Met een beetje wilskracht lukt dat iedereen, althans volgens mighty Mark.
Deze eeuwige vrijgezel, die zijn overhemden tot voor kort nog door zijn moeder liet strijken, weet absoluut niet hoe het is om een huishouden te runnen met een minimum inkomen. Weet absoluut niet hoe een moeder zich voelt die haar kinderen ontzeggen moet wat anderen wel kunnen krijgen als het gaat om kledij, speelgoed, club-deelname of meegaan op schoolreis. Deze man, die miljarden aan overheidsmiddelen wegsluist naar banken en onwillige eurolanden, ontkent de groei van een onderklasse.
Ontkent de werkelijkheid…
Ontkent zijn eigen geestelijke armoede…
Hear hear. Heb me hier van de week enorm druk over gemaakt. Appels met peren vergelijken. Kindjes in Afrika, die hebben pas honger en als ik griep heb, ben ik niet ziek want ik ga toch niet dood? Die man kent niets buiten zijn eigen, comfortabele referentiekader 🙁
Kort door de bocht en wereldvreemd in een armoedig stukje, Conny! Het vraagt om een ideologisch antwoord:
Nederland is relatief nog niet zo’n slechte plek om te zijn als het lastig is om maatschappelijk mee te kunnen, zij het dat je dan inderdaad soms concessies moet doen aan kledij, speelgoed, club-deelname of meegaan op schoolreis. Ik waag me niet aan een discussie of dit nu de belangrijkste zaken in het leven zijn, maar ik vind dat je onze samenleving wel mag afrekenen op kansen voor mensen om zich er boven uit te werken. Daarvoor zijn nodig essentiële waarden als vrijheid, verantwoordelijkheid, verdraagzaamheid, sociale rechtvaardigheid en gelijkwaardigheid. Ik weet absoluut zeker dat Rutte daar 100% voor staat en het zou pas echt slecht zijn als die moeder in jouw stukje op geen enkele manier zèlf iets aan haar frustratie richting de kinderen zou kunnen doen. Elke andere oplossingen voor die moeder gaat uit van de wet van behoud van ellende.
Het zou overigens best kunnen dat je geen geloof hecht aan sociale migratie, maar dat vind ik dan weer geestelijke armoede…..
Michiel, het gaat mij om de ontkenning -door Rutte- van armoede in Nederland. Dat is gewoonweg stuitend.
En b. Probeer eens te denken vanuit de optiek van een kind van bv 9 dat niet meekan op schoolreis, niet lid mag worden van een voetbalclub om materiele redenen. Wellicht sta je dan iets anders tegenover wat al dan niet beschouwd moet worden als basisvoorzieningen. Ik ga in deze echt niet zo kort door de bocht als jullie grote leider. Ik onderken dat er wel degelijk armoede is, jullie ontkennen…
Er is een flinke groep die het erg goed heeft, nu nog wel tenminste. Dat zijn de stemmers van Rutte. Daarnaast is er een nog grotere groep die al wat meer moeite heeft de eindjes aan elkaar te knopen en soms flinke schulden heeft. En uit het stukje blijkt dat 0,8 miljoen mensen onder de armoedegrens leeft.
Nee, Nederland is nog niet echt arm, we zijn goed verzekerd tegen ziektekosten en er zijn best behoorlijke uitkeringen, maar je moet wel oppassen dat dat niet gebeurt. Door o.a. stijgende zorgkosten en -verzekeringen, ondoordachte invoering van marktwerking (zorg, openbaar vervoer, energie etc.), hoge schulden en dure hypotheken en natuurlijk de crisis, wordt het voor veel mensen spannend.