Regionalisten

Politieke karavanen denderen door het land. Debatten op de treurbuis doen mensen er niet vrolijker op worden. De politieke partijen die meedingen om de kiezersgunst op 9 juni voorspellen allemaal jaren van zekere rampspoed. Er moet ingeleverd worden, bezuinigd, we zullen het allemaal merken. Het begrotingstekort moet terug, het moet van Europa, het moet om Nederland weer gezond te maken.

Alsof de gewone kiezer moedwillig Nederland in de Ziektewet geloodst heeft. Alsof Jan met de Pet, Ingrid en Henk of welke gewone mens dan ook schuld heeft gehad aan het veroorzaken en uitdiepen van de economische crisis. Nee, de schuldigen daarvan gaan gehuld in krijtstreep en gaan – na een paar pittige maanden, weer gewoon hun gang dankzij miljardeninjecties van de Staat der Nederlanden. Ons geld, waarmee de bankiers nu weer aan het spelen gaan en dat ze pas over geruime tijd weer moeten terugstorten in de rijkskas. Tussentijds wordt van de burger gevraagd of-ie even wil bloeden.

Het ware mooi geweest als de regionalisten, de lokale en provinciale partijen, zich in deze verkiezingsstrijd hadden gestort. Zij, die veel dichter bij de kiezer staan dan de landelijke lijsten, hadden een verschil kunnen maken. hadden aandacht kunnen vragen voor specifieke problemen van regio’s, van ontpoldering tot krimp, van slechte bereikbaarheid tot het gebrek aan economisch draagkracht. Van Groningen tot Limland, van Friesland tot Zeeland. Ze hadden een vercshil kunnen maken. Zeker nu.

Ze hadden zich kunnen profileren op het vlak van de bestuurlijke opschaling. Immers de VNG wil nu gemeenten en provincies opdoeken ten faveure van 30 regio’s. Een bestuurlijke opschaling die de kiezer nog verder van het bestuur zal doen komen.

De regionalen hadden de opmars van het ongenoegen, van Wilders tot de vele kleintjes, kunnen doen stoppen. Maar helaas, de partijenbundeling kostte teveel tijd om aan deze vervroegde verkiezingen mee te kunnen doen. De lokalo’s wilden eerst een organisatie op poten hebben om LPF-actige toestanden te voorkomen. Over vier jaar zal dat wel gelukt zijn, alleen snakt de kiezer  nu- je merkt dat aan de meute zwevers – aan een redelijk alternatief. Jammer…

Over van Gremberghe

Journalist en internetondernemer. Verslaggever in algemene dienst. Schrijft over Zeeland, Neder- en buitenland. Over wat wel en niet gebeurt, over reizen en soms over gewone mensen. Immer gedreven en oprecht, voor zover daar sprake van kan zijn.
Dit bericht is geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink.