“Volgens secretaris-generaal Chris Buijink van het ministerie van Economische Zaken is het belangrijk dat de arbeidsdeelname van ouderen verder omhoog gaat. De relatief hoge lonen voor ouderen zijn daarvoor een sta-in-de weg,” stelt hij in het Financieel Dagblad. “Die hoge lonen maken het voor werkgevers aantrekkelijk om hen met vroegpensioen te sturen. De lange periode waarin ouderen aanspraak kunnen maken op een WW-uitkering, faciliteert dat”, stelt Buijink. Hij wil daarom de maximale WW-duur, 38 maanden, verlagen. Ook voor een kortdurende periode van werkloosheid, kan volgens hem een bijdrage van werknemers worden gevraagd, bijvoorbeeld door daarvoor te sparen. Als deze uitspraken bij bonden en politieke partijen geen alarmbellen doen afgaan, dan toch wel bij mij. Als topambtenaren dit soort ballonnetjes oplaten, dan hoeft het woordje proef er echt niet meer voorgezet worden. Het volk der Nederlanden stevent af op zeven magere jaren, maar heeft dat ondanks de economische malaise – de hooguit de buren treft – niet in de gaten.
Tornen aan de WW is na de AOW natuurlijk een vrij logische stap. Vraag is wat volgt. Bijstandsuitkeringen ook verder omlaag, studiefinanciering omlaag, kinderbijslag…You name it. En het zal genoemd worden. Alle overheidsuitgaven zullen in het kader van een immense bezuinigingsoperatie de komende jaren tegen het licht worden gehouden. Het volk zal het wangedrag van bankiers duur betalen, want bij deze algemene uitkeringen zal het niet blijven.
De gemeenteraadsverkiezingen komen er aan, maar heeft U de voorbije weken in uw woonplaats lokale politici zich zorgen horen maken over de tsunami van ellende die in aankomst is. Ik niet. Het is oorverdovend stil aan het politieke front. En reken maar dat de gemeenten, ook in Zeeland, pijn zullen gaan moeten lijden. En dus ook U.
Maar geen alarmbellen. Niks. Op de stadhuizen maakt men zich druk om een tekort aan strooizout.
Waarom sturen ze de mannen van het wegbeheer niet op pad met de onkruidbranders???
Het probleem is een beetje dat alle bezuinigingen steeds gezocht worden in dingen die de burger treffen. Ze worden nu eenmaal bedacht door een overheid die niet snel in eigen vlees zal snijden.
Iedereen betaalt voor de gevolgen van een maatschappij waarin geld een doel was geworden in plaats van een middel, zelfs de laatste der Mohikanen die hun geld in een sok stopten.
Met het redden van de banken en die cultuur dus mede in stand te houden doet de overheid op lange termijn haar burgers geen plezier, ze kozen voor korte termijncrisismanagement met alle gevolgen vandien.
Het roer moet radicaal om, op alle fronten, en dit is het moment. Maar het moet wel van onderaf komen, en niet vanuit die overheid.
Die burger moet zich gaan roeren. Ik hoop dat dat gaat gebeuren.
Snijden moeten we doen in overheadskosten, managementskosten, ambtenaren die rare nieuwe regels bedenken. De overheid naar de basistaken en een sociaal beleid wat acceptabel is. Sociaal beleid als vangnet voor de zwakkeren, maar niet als knuffelcultuur. It’s a thin line.