Het Goudhaantje van Delta

Enige jaren terug, toen Delta nog dacht een groot bedrijf te zijn.
toen men nog dacht aan nieuwe kerncentrales
en aan een bloeiende handel in zonnecollectoren, afval en wind,
toen er nog gedwee tevee betaald werd voor stroom, kabel en water en men dus bij Delta maar op verkeerde paarden bleef wedden, moesten er opeens koppen rollen.
En ze rolden.

Peter Boerma, de kerndirecteur, weg. Gedwongen.
Frank Verhagen, de interim, bleef even.
Rob Frohn, een topper die werd binnengehaald, verdween na anderhalf naar Anthos.
President-commissaris Daan van Doorn – zelfgeproclameerd redder van Zeeland, wist nog te melden dat Frohn ’rust gebracht heeft bij Delta na een roerige periode eind 2011. Er ligt nu een duidelijke strategie. Verder heeft Frohn samen met mede-bestuurder Verhagen gewerkt aan het herstel van vertrouwen bij de aandeelhouders. Intern zijn de kosten en leningen gereduceerd en is er een reorganisatie in gang gezet’.
Enfin Vergane interimde nog eens en toen maakte Arnoud Kamerbeek de voormalig managing director bij Nuon/Vattenfall zijn opwachting bij Delta.
Kamerbeek, een goudhaantje, zo werd de jonge manager omschreven.
Hij mocht een nieuwe strategie voor Delta ontwikkelen.
Langzaam tenonder, snel tenonder enof voorgoed tenonder.
Voor hij zijn verhalen goed op orde had, ging evenwel Van Doorn nog tenonder, maar goed.

En nu, nu bestuurlijk Zeeland moet gaan beslissen of de aandeelhouders – gemeenten en provincie – al dan niet 150 miljoen euro publiek geld gaan stoppen in een niet te redden energiebedrijfje dat niemand meer wil hebben, blijkt dat Kamerbeek, het goudhaantje, ook daadwerkelijk zich rijkelijk heeft laten bedelen. Kon hij bij zijn aantreden rekenen op een aardig salaris van vier ton, inmiddels is dit “significant “ verhoogd (pakweg met 175 mille), zonder dat de bedrijfsresultaten van Delta wezenlijk verbeterd zijn, zonder dat hij zich echt bewezen heeft.
Enfin de OR over de rooie.
Het personeel teleurgesteld.
De Zeeuwen verbolgen. Vox populi roept “schandalig, mag niet kan niet, zakkenvuller”
En de politiek, de aandeelhouders van ons nutsbedrijf – of wat ervan over is – die schokschouderen wat, vinden het eigenlijk niet kunnen, maar zeggen er niets aan te kunnen doen.

En let op hoor, die kegelen straks 150 miljoen publiek geld in een bodemloze put…

Verdieping:
verdieping volkskrant