Het droomdoel van veelverdiener Captijn

1_496_gastheer___gastvrouw_2Terwijl het ontslagrecht voor de gewone werkende mensch in Nederland langzaamaan ontmanteld wordt onder het motto nood-breekt-de-wet-in-crisistijd wentelen hogere dienaren van overheid en semi-overheidsinstellingen zich in geval van vertrek in dikke stapels euro’s uit de gemeenschappelijke ruiven. Dan kunnen er klaarblijkelijk vertrekregelingen worden afgesproken die alle proporties – ook in een crisistijd – te boven gaan. Het verhaal van Vestia-directeur Erik Staal, die Neerlands grootste woningbouwcorporatie in ernstige problemen bracht, maar zelf vertrok naar de Antillen met een vertrekbonus van 3,5 miljoen euro is het meest schokkende, maar er zijn tal van andere voorbeelden te noemen, die weliswaar minder kostbaar zijn gebleken, maar moreel gezien ook tegen het verwerpelijke aanzitten.

Hedenvandage publiceerde minister Plasterk van Binnenlandse Zaken de lijst van veelverdieners in de publieke sector en ja, dat aantal is weer behoorlijk toegenomen, terwijl zowat heel politiek Nederland vorig jaar nog riep dat het nu gedaan moest zijn en dat de Balkenende-norm ook daadwerkelijk norm zou worden. Maar ja, zolang er geen wetgeving is die het terugdringen van deze overmatige weddes mogelijk maakt kunnen de omroepbazen, ziekenhuisdirecteuren en meer van zulks rustig hun gang gaan. Ook al, omdat hun besturen of raden van toezicht er ook niets aanveranderen. En wie veel vangt kan bij – al dan niet vrijwillig vertrek – ook zijn slag blijven slaan.

Minister Ronald Plasterk zei vandaag dat het aantal topinkomens is gestegen doordat de grens van 193.000 euro gelijk is gebleven in 2010 en 2011. Veelverdieners die in 2010 net onder de norm zaten, kwamen daar in 2011 net boven. In 198 gevallen kwam de overschrijding door een ontslagvergoeding. Het gemiddelde salaris van de veelverdieners lag in 2011 op 218.783 euro. Dat is lager dan in 2010, toen het gemiddelde nog 234.191 euro was.

Uit de lange lijst blijkt dat elke regio wel een veelvraat heeft of meerdere. In Zeeland werden de pijlen vandaag door de regionale media gericht op Frans Captijn, ex-directeur van de Veiligheidsregio Zeeland, die op de zevende plaats van de lijst van grootverdieners over 2011 in de publieke en semi-publieke sector terechtkwam. Captijn kreeg in 2011 iets meer dan 115.000 euro aan loon mee en een vertrekregeling van ruim 345.000 euro. Captijn is zeven jaar in dienst geweest bij de Veiligheidsregio en in 2011 in ‘goed overleg uit elkaar gegaan’.

Moest Captijn weg, had-ie wat mispeuterd, stond zijn positie ter discussie? Welnee, Frans was een harde werker, met een prima kennis van zaken van brandweer en rampenhulpverlening, alleen hij liep – zoals zovelen in deze wereld – op een gegeven moment tegen een burn-out aan en vond de tijd rijp om iets anders te gaan doen. Kijk, als dat een gewone werkende overkomt, dan neemt die ontslag of komt tot een regeling met het bedrijf waar hij of zij werkt en met een beetje geluk krijgt die dan voor elk gewerkt jaar een maand salaris mee. Dat is vrij gangbaar. In het geval van Captijn, met zeven dienstjaren en een gemiddeld jaarsalaris van 115.000 euro had dit dus misschien een ton geweest, alla.

Maar nee. Wat zegt Frans in zijn nieuwe hoedanigheid als droomdoelexpert over die beslissing van toen. “Ik heb vaak keuzes gemaakt die dwaas leken in het begin, maar me op de langere termijn hebben opgeleverd dat ik werk doe met passie, dat me heel veel plezier oplevert en waarmee ik werkelijk een bijdrage kan leveren. Ik weet hoe eng het is om zekerheden los te laten…”
Ja Frans, met 345.000 gemeenschapsgeld in de rugzak, heb je bepaald geen slechte keuze gemaakt. Het helpt dan natuurlijk dat je figuren uit het Zeeuwse bestuurlijke bestel altijd -letterlijk en figuurlijk – te vriend hebt gehouden. Te beginnen met de voorzitter van de Veiligheidsregio Zeeland en landelijk portefeuillehouder brandweer binnen het landelijk Veiligheidsberaad, de Terneuzense burgemeester Jan Lonink. Jaja, dezelfde Jan Lonink die ook al enige tijd in het bestuur van jouw eigenste noodhulpbemiddelingsfoundation zit, samen met die andere oud-burgervader Van Liere, van voorheen Noord-Beveland.

Ik mag hopen dat deze bestuurders geen directe bemoeienis hebben met je nieuwste initiatief, je werkretraite-oord Villa Asia in het verre Thailand, want anders zouden de poppen in Zeeland aan het dansen gaan. Nou ja, in Zeeland, nou nee. Hoe het ook zij, het is mooi dat deze bestuurders jou met ons geld om het zomaar te zeggen een mooie start in de tropen hebben geboden. Ik wens je alle succes toe met het verwezenlijken van je droomdoel.
Maar ik denk dat niet iedereen dit doet….

Over van Gremberghe

Journalist en internetondernemer. Verslaggever in algemene dienst. Schrijft over Zeeland, Neder- en buitenland. Over wat wel en niet gebeurt, over reizen en soms over gewone mensen. Immer gedreven en oprecht, voor zover daar sprake van kan zijn.
Dit bericht is geplaatst in DAAR : Zeeuwse zaken, GINDER; Nationale en internationale zaken, HIER ; Zeeuws-Vlaamse zaken met de tags , , , , , , . Bookmark de permalink.

4 reacties op Het droomdoel van veelverdiener Captijn

  1. Gerda Linssen schreef:

    Ons kent ons en zeker in Zeeland weten bestuurders de macht, invloed, geld en de mensen te verdelen. En Zeelandse burgers hebben het bestuur dat ze verdienen toch?

  2. Gino Depauw schreef:

    En de 13 gemeenten van de veiligheidsregio hun begrotingen maar blijven ombuigen of bezuinigen om te VRZ in leven te houden. Zeer bedenkelijk om zo met gemeenschapsgeld om te gaan.

Reacties zijn gesloten.