Vader was een gastarbeider
Geen Turk of Spanjool
maar een van hier
die werken ging
in een land ver van hier
brommer, trein, trein
en dan kon hij er zijn
als het meezat
In een pension
betalen voor de kost
die niet zo best was
vergelijkbaar met de Polen
in caravans bij de kassen
tegenwoordig
wat overigens niemand zegt,
want dan spreek je kwaad
Vader werkte in fabrieken
met lieden uit streken
van Adamo en Rocco
tussen staal en kolen
Verdienen of de gladiolen
was het motto van de man
die mij zijn dna schonk
en zelf asbestose opliep
In een dozijn jaren
verdiende hij een huis
een kleintje, noemde het thuis
en was een tijdlang gelukkig
en zocht dichterbij werk
wachtend op lijn 82 (quatre vingt deux)
riep hij tegen zijn maten
‘Ik ga dr oek van deu”
Vader was een gastarbeider
Niet een van verre, maar van ier.
