Nederland is een pokkenland. Met zijn veelheid aan regels, met die enorme bureaucratie die mensen vaak in Kafkaiaanse situaties brengt, met zijn kaasstolppolitiek, met zijn rechtspraak die vaak zo krom is dat recht moeilijk gevonden kan worden, met publieke omroepbestel dat aan elkaar hangt van vriendendiensten en amper kans ziet goede programma’s te maken.
Ik haat dit land met zijn overvolle wegen en zijn activisten op zoveel fronten, die zelfs met het roepen van fuck de koning, 15 minuten van faam gegund worden omdat het Openbaar Ministerie zonodig zo’n snotter vervolgen moet.
Ik haat dit land om zijn kneuterigheid, zijn volkse cultuur en zijn politici, die geen idealen meer najagen maar veelal alleen de waan van de dag.
Er zijn van die dagen dat ik er de brui aan wil geven. Dat ik de pen wil weggooien, de PC permanent wil afsluiten, want – wat heeft het voor zin – om megabytes aan letters aan een blog toe te vertrouwen dat dan via het wereldwijde web verloren gaat in de woestenij van nog meer letters, punten en komma’s…
Kritiek uiten, een opinie hebben, zeker hier in het Zeeuwse, is niet altijd even verstandig. Het wordt je aangerekend als je bestuurders de les leest, het wordt je aangerekend als je gemeente zus of zo weinig positief voor het voerlicht haalt, het wordt je aangerekend als je bedrijven op hun nummer zet of simpelweg meldt dat het niet goed met ze gaat. Het wordt je aangerekend…
Zou het niet veel leuker zijn, zo zei een oude kennis van me onlangs toen ze werkloos was geworden, om de boel hier de boel te laten en lekker op een tropisch eiland te gaan zitten. Fuck het UWV, Fuck de Belastingdienst, Fuck alles wat met de familie Oranje te maken heeft…Sail away.
Nou heb ik verschillende paradijzen mogen bezoeken. Eilanden zo groen als smaragd, met kokospalmen en azuurblauwe lagunes achter brekende riffen, met mooie stranden wit en zwart met schitterende bergen die ooit sputterden als de bergen op Hawaii. Ik zat op Huahine en Bora Bora, mooier kon het niet, maar er gebeurde niets.
De zon scheen, de regen viel, de wind woei en verder was er haast niets. Het voedsel kwam uit Frankrijk en Nieuw-Zeeland, de vruchtbare grond waren plantages voor vanilla, kokos en ananas, de zeeën waren leeggevist door Japanse fabrieksschepen, het enige werk dat er was bestond uit wat overheidsbaantjes en werken in hotels en pensions. Verder was er niets. Na pakweg een week of hooguit twee gaat het luie tropenleven wel vervelen, zeker vervelen.
In Nederland pokkenland hoef je je niet te vervelen. Hier is altijd wel een politicus te vinden die de publieke opinie weet te bewegen met meer,meer,meer of minder,minder, minder. Hier is altijd wel een activist die wel iets wil aanpakken of afschaffen, zijn het geen varkenshouders, dan wel Zwarte Pieten. Hier wordt altijd wel een Wet uitgevonden om een andere ongedaan te maken, hier wordt krom recht gesproken waardoor het volk zich en masse keert tegen de rechter, ook al gaat het dan om een verkeersongeval met een whatsappende chauffeur. En altijd is er op tv wel iemand te zien, die tussen de bureaucratische deuren heeft gezeten en zijn beklag mag dan en dan vervolgen sin media en sociale media als volksheld wordt neergezet. En als dat allemaal op een dag niet voorvalt is er altijd nog wel een BN’er te vinden die wat gaat doen, moet doen of wilt doen.
Ik houd van dit land met zijn idiote regels, zijn pietluttigheid op momenten en grootsheid in compassie in andere of het nu om Nepal of walvissen gaat, het is om het even.
Ik houd van dit land van dominees en onderwijzers dat altijd met het belerende vingertje klaar staat om over de grenzen anderen te corrigeren of de les te lezen. Ook al luistert er nooit iemand naar, en vooral een Poetin niet.
Nederland is een pokkenland, maar het is mijn pokkenland. Met zijn gekke mensen, zijn idioten en geleerden, met zijn politici en veelheid aan partijen. Het zijn mijn medemensen. Ik volg ze, observeer ze, beluister en bevraag ze, omdat ik vind dat ik dat moet doen. Met uw hulp.
Help me door te lezen, te voeren, te reageren. AUB.
Ik vind het wel mooi om te lezen dat je haat overgaat in een vorm van houden-van…
Nederland is een heerlijk land om in te leven, zeker als je de kans hebt om in Zeeuws-Vlaanderen te kunnen wonen. We mogen best wat vaker laten weten dat we het hier zo slecht nog niet hebben. Dat is geen reden om niet te mopperen, natuurlijk. We moeten kunnen mopperen, dat hoort er gewoon bij. Belangrijk is dat het niet bij mopperen alleen blijft, maar dat we proberen iets te veranderen wanneer we het ergens niet mee eens zijn.
Ik mopper zelden Mieke, zeg ik altijd.
Ik wil je wel helpen maar deze keer heb ik er niet zo veel aan toe te voegen. NL is inderdaad een pokkenland, er is veel mis. Daarbuiten is het anders maar niet beter (denk ik, maar weet ik niet zeker.) We kunnen moeilijk aarden in het buitenland omdat we hier opgegroeid zijn. En daar krijg je toch onbewust heel veel van mee, zelfs als je in Z Vlaanderen geboren bent. Nederlander zijn is zo goed als ongeneeslijk. En natuurlijk vallen de goede dingen die hier ook zijn ons minder op dan de slechte. Vooral als je een kritische geest bent. En er zijn nogal wat kritische mensen in het Zeeuws Vlaamse. Zeker als het instanties betreft. Gelukkig maar, anders zou je weinig lezers hebben.
HEAR HEAR !! Proceed..
To the next level…
Altijd genieten van je schrijfsels en zo herkenbaar!
Dank je Roland
Een kritische houding wordt weinig gewaardeerd in Nederland. Je wordt al gauw als lastig of vreemd gezien als je vraagtekens plaatst. Maar in de periferie van het land, zoals in Zeeuws-Vlaanderen, Twente, de Achterhoek, Friesland en Groningen, kom je misschien wel meer onafhankelijke geesten tegen dan in randstad Holland. Gewoon doorgaan met schrijven dus. Mild en mooi als het kan, scherp als het nodig is.
Dank je Peter