Als er in Zeeland een lintje voor een kindje uitgedeeld moet worden, dan is het wel aan Hans Adriaansens, de rector magnificus van de Roosevelt Academy in Middelburg. Nou is Adriaansens al officier in de orde van ON, dus koninklijk eremetaal zal er voor hem voorlopig niet inzitten, maar een Zeeuws eerbetoon zou naar mijn mening op zijn plaats zijn. Adriaansens en zijn staf hebben sinds 2004 een liberal arts college naar Amerikaanse stijl van de grond getild, dat door zijn kleinschaligheid en voorbeeldige educatie binnen enkele jaren een reputatie heeft opgebouwd waar vele andere (hoger) onderwijsinstellingen alleen maar van kunnen dromen.
De eerste lichtingen studenten zijn uitgewaaierd over de aardbol en terechtgekomen op gerenommeerde universiteiten waar ze – dankzij de goede start in Middelburg – kunnen excelleren. Die kinderen, afkomstige van China tot Groningen, maar ook van Hulst tot aan Cadzand, fungeren nu als ambassadeurs van de Roosevelt Academy, maar ook van Zeeland. Adriaansens wil zijn Academy uitbouwen tot een volwaardige universiteit. De Zeeuwse overheden dienen volgens mij een meer dan goede zaak als zij zich achter dat plan scharen.
Of die universiteit dan de naam van Roosevelt gaat dragen lijkt aannemelijk, maar wat mij betreft hoeft dat niet. Er is bovendien al een Roosevelt University in, naar ik meen, Chicago.
Ik ben een van de weinige Zeeuwen die dat gekoketteer met de Roosevelts wat tegen de borst stuit. Roosevelt mag dan aangeschreven staan als een van de betere presidenten die de USA hebben gehad, ik ga daar slechts ten dele in mee. Geschiedschrijvers hebben de voorbije decennia alle moeite betracht om de zwarte bladzijden uit Roosevelts regeerperiode fleurig in te kleuren. Zo was Roosevelts eerste termijn verre van een succes. Zijn New Dealpolitiek (overheidsmiddelen voor grote infrastructurele en energieprojecten) duwde de VS tijdens de depressie in een recessie. Toen de populistische gouverneur van Louisiana, Huey P. Long, aankondigde om in 1936 een gooi te doen naar het presidentschap met zijn destijds immens populaire programma Share Our Wealth, deden de Rooseveltstafleden het dun in de broek. En toen Long vermoord werd, klonk er in het Witte Huis gejuich. In de VS doen nog altijd complottheorieën de ronde als zou Roosevelt achter de aanslag op de “Kingfish”hebben gezeten, maar daarvan is nog nooit enig bewijs gevonden.
Op 6 januari 1941 hield Roosevelt zijn toespraak waarin hij de Four Freedoms aanvoerde, de basisvoorwaarden voor een vrije samenleving. Hetzelfde jaar schond de president echter zijn eigen waarden door de internering te gelasten van alle Amerikaanse staatsburgers van Japanse afkomst. Meer dan 250.000 mensen werden zonder enige compassie in concentratiekampen gestopt in de woestijnen van Utah (Topaz), California (Manzanar) en Wyoming (Heart Mountain, zie foto). Pas dertig jaar na de oorlog zou de Amerikaanse overheid toegeven dat deze actie een tragische vergissing is geweest.
Roosevelt was ook de man die de waarschuwing van een van de grootste geleerden aller tijden -Einstein – negeerde. Door dit te doen stortte de toen al ernstig zieke Roosevelt de wereld in een nucleaire wapenwedloop die tot op heden nog steeds niet is uitgelopen.
