Ik ben niet zo geporteerd van Ahmed Aboutaleb. Beroepshalve mocht ik hem een paar keer treffen toen hij nog staatssecretaris was van Sociale Zaken. Een gladde prater vond ik ‘m, een aaneen-rijger van platitudes. Een omhooggevallen journalist en excuus-Marokkaan, die overigens zijn kans gegrepen heeft om snel carrière te maken. Het schijnt dat-ie in Rotterdam in eerste instantie niet echt welkom was, maar dat Leefbaar Rotterdam hem toch nog liever zag komen dan Leers of Dales. En ja, tijd verstrijkt en Aboutaleb zegt nu al te denken aan een tweede termijn als burgemeester van Neerlands grootste werkstad. Die Aboutaleb gaat Vlissingen nog een kool stoven; daar ben ik van overtuigd.
Terwijl Vlissingen de voorbereidingen treft om de bouw van de veelbesproken nieuwe nationale marinierskazerne mogelijk te maken (er zal ook nog eens twintig miljoen euro aan de pas moeten komen) slijpt Ahmed de messen om de Van Ghendt-kazerne voor Rotterdam te behouden en in Rotterdam te houden. Het optreden van de Rotterdamse burgemeester in de Tweede Kamer hedenvandage liet zien dat het ‘m menens is.
Offers
En als Aboutaleb dan ook nog eens roept wat de PZC schrijft, namelijk dat Rotterdam wil ‘offers brengen’ om de Van Ghentkazerne te behouden en zelfs uit te breiden, dan zie ik kamerleden al aan het schuiven slaan, dan wordt er binnen VVD al gedacht aan een nieuwe clash met de coalitiepartner en hoe die te ondervangen.
Dan voorzie ik dat de bindende afspraken waar CDA-coryfeëen als Karla Peijs en Hans Hillen zo voor hebben geijverd op korte termijn van generlei waarde te zijn. Is Vlissingen en Zeeland blijgemaakt met een dode mus en zal het aantal mariniers in de stad van Michieltje in de nabije toekomst het cijfer 0 dicht gaan naderen? Ik weet het niet, maar vrees het. Peijs sprake deze week ook wijze woorden door te zeggen dat Zeeland Rotterdam niet tot vijand moet verklaren. Zeeland moet in eerste instantie blij zijn met de verhuizing van de trainingsopleiding van het korps van Doorn naar Vlissingen en moet vooral niet alles tegelijk willen. Dat is een zaak van de strijdkrachten zelf en de rijksoverheid. Laat die vooreerst maar in de slag gaan met Aboutaleb en de zijnen. Zeeland moet zich volgens Peijs daar zeker niet mee gaan moeien…
Rotterdam wil zijn mariniers houden, de mariniers zelf willen niet naar Vlissingen (althans dat wordt beweerd) en de financiële onderbouwing van de mariniersverhuis naar Vlissingen zou ondeugdelijk zijn. Wel, als dat ook nog eens waar gaat zijn, dan is het over en uit. Ik durf te wedden dat er binnenkort door het kabinet een nieuw nader onderzoek naar de voorgenomen verhuizing wordt afgekondigd.
Bij de vaststelling van het ruimtebeslag (70 ha) tussen de Vlissingse buitenhaven en Ritthem is van meet af aan rekening gehouden met toekomstige uitbreiding van militaire activiteiten als gevolg van nieuw beleid (nieuwe bezuinigingen). Meteen is gedacht aan de opleidingskazerne in Rotterdam. Tevens is echter besloten daar nog niet over te beginnen voordat de mariniers daadwerkelijk van Doorn naar Vlissingen zouden zijn verhuisd. Dat de minister er nou toch al meekomt in haar nota over de toekomst van de krijgsmacht zou dat Zeeland en Vlissingen niet al te triomfantelijk moeten stemmen. Om te beginnen zijn de Heuvelrugse waterratten nog niet op de Scheldeoevers gearriveerd en verder moet je als lokale Zeeuwse overheid nooit strijd willen aangaan met de grootste haven van het land. Karla Peijs verliet gister haar lurkdom om daarop even te wijzen, volgens mij volkomen terecht.
Het wordt overigens wel tijd, dat we in de provincie eens van een andere roerganger horen die ingrijpt als onderdanen in deze precaire kwestie al te vroeg aan het juichen slaan. Tegenwoordig lijkt over de hele linie meer niet door te gaan dan wel. En niemand die precies kan zeggen waar het aan ligt.
Ach Flip, wellicht vinden we nog ergens een PvdA’er die roepen kan dat wellicht Europa kan bijspringen…