Ik vind de PvdA-verkiezingsspot waarin Diederik Samsom refereert aan zijn gehandicapte dochter onhollands en een beetje onkies. In Amerika mag het dan normaal zijn dat politici hun familieleden voor het voetlicht halen, in Nederland gebeurt dat amper of niet. Vrouw en kinderen blijven op de achtergrond, ver van de politieke arena. Dat Samsom daar anders mee omgaat is zijn recht, maar het zou niet mijn keuze zijn geweest.
Vandaag deed ik daar – als provocateur in algemene dienst – konden van op Twitter en verhip amper was de tweet de wereld ingestuurd of Diederik meldde zich persoonlijk op mijn account met “Ik vertel in de Tv-spot wie ik ben en wat me drijft. Mijn kinderen maken daar deel vanuit. Zou raar zijn als ik dat verzweeg.”
“Dat is een keuze, maar ik heb Job Cohen nooit zijn echtgenote zo zien inzetten. Ik vind het onverstandig.” gaf ik ‘m in respons, waarop hij me vertelde: “Cohen had het geregeld over de zorg voor zijn vrouw. Het is idd een keuze, maar níet over haar vertellen zou ik pas raar vinden.”
Waarop ik antwoordde: “Het gaat mij om het spotje, om het beeld. Vertellen vind ik prima…”
U mag ervan denken wat U wilt en Samsom mag van mij doen wat hij wilt, maar zoals ik al aangaf, het zou mijn keuze niet geweest zijn. Toch stond ik een beetje verbaasd van de snelle reactie van de PvdA-voorman op een tweet uit het verre Zeeland, van iemand zonder invloed. Ik vond het frappant. Mijn vrouw is nota bene twintig jaar actief als bestuurder voor de PvdA en kreeg nog nooit wat voor boodschap of bericht dan ook van de partijtop. Ik heb het er wel eens over gehad met Co van Schaik en ook hij weet niet eens of ze in Amsterdam wel weten of hij de langszittende PvdA-wethouder in de historie van de partij is of iets in die geest. De PvdA landelijk houdt zich verre van de regio. Dat blijkt telkenmale, ook nu weer, als er kandidatenlijsten gemaakt moeten worden, dan manifesteert zich binnen sociaal-democratische kring een randstedelijk denken waar men in de verre periferie niet goed van wordt.
Ja, als er stront aan de knikker is in een afdeling of een verkiezing loopt niet zoals gewenst, dan vaardigen ze in Amsterdam een delegatie af om af te reizen naar de oorden in reuzin. Vaak bestaande uit een wethouder uit Rotjeknor of een andere grote stad en een partijgezwel als voorheen de bakker van Domburg, die dan wel eens even gaan uitmaken wat er allemaal is misgelopen.
Ach ja, we hebben het zien passeren en dachten er het onze van.
De PvdA is van zijn achterban vervreemd, dat weet iedereen.
Maar nu, zomaar even een twitterrespons van Diederik himself.
Eigenlijk wel positief, de PvdA-topman die Twitter laat monitoren en zelf reageert als het ‘m blieft. Het schept perspectief, wellicht kunnen de sociale media de PvdA helpen weer wat dichter bij het electoraat te kruipen.
’s Kijken of vriend Hans Spekman ook tot een reactie te porren is.
‘ De PvdA landelijk houdt zich verre van de regio. ‘
Als de regio zich 12 september verre houdt van de PvdA komt het misschien toch nog goed!!??
Natuurlijk ben ik wakker. Ik vind het juist belangrijk om zoveel mogelijk contact met mensen te hebben overal in het land. Per mail, facebook en gewoon op bezoek. En doe je vrouw de groeten;).
groet, Hans
Kijk, dat vind ik nu eens leuk.
Ja en doe je vrouw de groeten.
Ik ben daar zelf te belangrijk voor/weet niet wie dat is/heb er geen tijd voor/is die van dezelfde partij?/wie was dat ook alweer?/alleen in verkeizingstijd *)
*)doorhalen wat niet van toepassing is.
Komkom Frank, het begin is er…moet je niet gelijk alles willen..
Je hebt gelijk. Wat is 20 jaar tenslotte als er theoretisch elke vier jaar hetzelfde wordt ‘herkozen’.
Tja, ze hebben 20 jaar lang alles laten lopen en dat heeft de SP geen windeieren gelegd.
Als ze nu eens al die graaiers, corrupte lieden, teveelverdieners en oude krokodillen die raden van toezicht, directies van bejaardenhuizen, de NS etc etc bevolken cq leeg vreten er eens met de nodige tam tam uit donderen, dan wordt het nog weer eens wat.