Te gast

Natuurgebied Yerseke Moer – Tussen de politieke beslommeringen in de Lage Landen door een onschuldig natuurbericht. Bij wijze van adempauze. Een tussendoortje op dit blog waar de politiek en economie je alledag om de oren waait. Take a break. Want de Zeeuwse natuur is altijd bestendig. Een bericht van de overkant. Waar een vlucht arctische brandganzen is neergestreken op een nat weitje om er gras en mos te grazen. Van alle wilde ganzen vind ik brandganzen met hun geelwitte kopjes de moeilijkste om te fotograferen. Ze zijn extreem waakzaam en extreem slim. Je ziet het wel op de foto: alle dames en heren zitten met de kop omlaag te eten, maar in elke groep bevinden zich altijd de wakers. Die blijven met de kop omhoog de omgeving obeserveren. En bij het minste of geringste teken van onraad geeft zo’n waakgans een zacht kwakje en de hele groep vliegt op. Je kunt er dus bijna nooit dichtbij genoeg komen om een fotootje te maken. Maar vandaag heb ik geluk. Ik zit in een auto, dus in een schuilhut, en de ganzen beschouwen een stilstaande auto niet als vijandig. Dus, tegen een achtergrond van meidoorn, braamstruiken en wilde roos, dit groepje vliegende toeristen uit het hoge noorden gesnapt. Ik ben kinderachtig blij met de foto, want nogmaals: van alle duizenden wilde ganzen die Zeeland bezoeken (en soms ook kaalvreten) is de brandgans de meest schuwe gast.

Foto en tekst Cees Maas

Over van Gremberghe

Journalist en internetondernemer. Verslaggever in algemene dienst. Schrijft over Zeeland, Neder- en buitenland. Over wat wel en niet gebeurt, over reizen en soms over gewone mensen. Immer gedreven en oprecht, voor zover daar sprake van kan zijn.
Dit bericht is geplaatst in DAAR : Zeeuwse zaken. Bookmark de permalink.