Gangmakers

Sergio Herman heeft zijn imperiumpje uitgebreid met een nieuwe brasserie (Pure-C) in Cadzand. Dat is leuk, voor hem en de streek. Edwin Vinke,  een andere topkok uit eigen streek, voegde nog niet zo heel lang geleden Brasserie Spetters in Breskens toe aan zijn activiteiten, alsmede een B & B – suite in het Remise-complex in het kustplaatsje. Ook Herman koestert nog volop plannen, maar de twee topkoks staan niet alleen. Het is verbazingwekkend hoe de horeca-sector in West-Zeeuws-Vlaanderen zich ontwikkeld.

Niet zo heel lang geleden was ik op een avond van de regionale horeca-afdeling in het westen en het viel me op hoe jong en gedreven het specifieke ondernemersareaal was. Dertigers, die allemaal iets van hun nering wilden maken en daar ook veel voor over bleken te hebben. Van disco tot snackbar. Een week of wat later was ik toevalligerwijs op een verkiezingsbijeenkomst georganiseerd door de horeca-bond in Oost-Zeeuws-Vlaanderen en daar trof ik slechts een handvol ondernemers aan, die -in tegenstelling tot hun collega’s uit Sluis, wat bleven mekkeren over kleinigheden en gevoeligheden.

Ik kreeg al snel het gevoel dat  er in het verre oosten gebrek is aan initiators, aan gangmakers a la Vinke en Herman. Mensen die een voorbeeldrol vervullen en andere meetrekken in de zucht naar beter, mooier, lekkerder. ten faveure van in eerste instantie zichzelf, maar ook voor stad en streek. De sterrenkoks zijn imagobuilders en slagen daar – zo lang ze hun werk goed doen – wonderwel in. Zij trekken een specifiek publiek, dat na lunch of diner , zeker enige tijd in de streek blijft hangen. Gaat winkelen, recreeren of nog een andere etablissement aandoen. En ze komen ook nog wel eens terug.

Laat nu net dat automatisme, die manier van regiomarketing in Hulst zijn uitgevonden. Tonny van Oosterom haalde in de vroege jaren ’60 Vlaamse mosselliefhebbers met busladingen tegelijk naar Hulst om hen van de schelpdieren te laten genieten. Later zorgde het eerste Zeeuws-Vlaamse sterrenrestaurant Thermidor op kapellebrug voor extra toestroom. Ook Napoleon, het laatst overgebleven restaurant van enige faam, groeide uit tot een trekker. Met de komst van de massa koos Hulst van lieverlee voor de middelmaat en dat blijkt nu kwalijke gevolgen te hebben. Het onderscheidend vermogen van de horeca in de Reynaertstad is verdwenen.

Gelukkig schijnen enkele ondernemers dat inmiddels in de gaten te hebben gekregen. Enkele gelegenheden (Roes, Mulan, Hemelrijk) beginnen zich weer wat te onderscheiden, maar er is nog een lange weg te gaan.

Over van Gremberghe

Journalist en internetondernemer. Verslaggever in algemene dienst. Schrijft over Zeeland, Neder- en buitenland. Over wat wel en niet gebeurt, over reizen en soms over gewone mensen. Immer gedreven en oprecht, voor zover daar sprake van kan zijn.
Dit bericht is geplaatst in HIER ; Zeeuws-Vlaamse zaken. Bookmark de permalink.