William Gijsel

William Gijsel van Nieuw Gemeentebelangen Sluis heeft ontdekt dat het verschijnsel krimp aan de andere zijde van de grens zich niet doet gelden. “Blijkbaar doen we in West-Zeeuws-Vlaanderen iets verkeerd”, weet Gijsel. Ach arm. Het populistisch raadslid gaat volledig voorbij aan een aantal zaken. 1. West-Zeeuws-Vlaanderen is deel van Nederland en als zodanig een van de meest perifeer gelegen gebieden die je in Nederland vinden zult. 2. West-Zeeuws-Vlaanderen heeft als deel van Nederland te maken met Nederlandse regelgeving, financieringsstromen en bestuursconstellaties. 3. West-Zeeuws-Vlaanderen is deel van Zeeuws-Vlaanderen wat vervolgens weer een sociaal-economische regio is van Nederland.

West-Vlaanderen is een Belgische entiteit. Een deel van West-Vlaanderen – Maldegem-Brugge-Oostende-Knokke, maakt deel uit van de Vlaamse stedengordel en heeft als zodanig weinig met krimpverschijnselen te maken. Gaan we echter dieper West-Vlaanderen in, naar de Westhoek, die speelt ook daar de problematiek van ontgroening, vergrijzing en bevolkinsgkrimp. Gaan we nog dieper België in, dan zien we in de Ardennen, de Borinage en delen van Limburg wel degelijk eenzelfde problematiek spelen. Gijsel, altijd goed voor weinig hout snijdende opmerkingen, zou zich beter eens verdiepen in het volgende onderzoek.

Bevolkings- en huishoudensvooruitzichten (2007-2025) voor de West- en Oost-vlaamse Resoc-gebieden door Johan Surkyn & Liza Lauwers, Interface Demography, Vrije Universiteit Brussel.

Dat laat overigens onverlet dat Gijsel gelijk heeft als het gaat om het intensieveren van de grensoverschrijdende samenwerking. Die is ook in het nieuwe Sluis – van na de herindeling – amper van de grond gekomen. Ook in dit geval moeten de verwijten overigens niet direct afgevuurd worden op het Sluisse bestuur, de Belgische vrienden lopen ook niet al te hard, maar daar zal William wel aan voorbijgaan.

Gijsel is sinds jaar en dag de verpersooonlijking van het cliëntalisme zoals dat nog voornamelijk in de hoek Aardenburg/Heille en Eede bestaat. Hij gaat dezer dagen deur aan deur in Eede om de stemmen te werven, geeft rondjes bier weg en isl in de aanloop naar de verkiezingen weer in menig café te vinden. Hij belooft zijn achterban dat hij zich persoonlijk inzetten voor persoonlijke problemen, bouwvergunningen ed, ook als dat in strijd is met een besluit waar hij zelf  heeft voor gestemd. William Gijsel heeft namelijk een zeer selectief geheugen.

Maakt op zich weinig uit, van gaat hij weer eens over de schreef, beledigt hij weer eens iemand zonder er zelf bij stil te staan, dan komt-ie achteraf altijd even aankakken en klinkt zijn stopzinnetje: “Jie et toch geen hekel an mien eeh?!”

Over van Gremberghe

Journalist en internetondernemer. Verslaggever in algemene dienst. Schrijft over Zeeland, Neder- en buitenland. Over wat wel en niet gebeurt, over reizen en soms over gewone mensen. Immer gedreven en oprecht, voor zover daar sprake van kan zijn.
Dit bericht is geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink.